Spotkanie z psychologiem bywa stresujące, szczególnie jeśli sprawa dotyczy naszych dzieci. Jest to zupełnie naturalne, bo przecież każdy z nas boi się tego, co nieznane. Niezależnie czy sami dostrzegamy problem jako rodzice, czy też sugestia pochodzi od innych np. rodziny, opiekunów czy nauczycieli, warto zasięgnąć wsparcia specjalisty. Kiedy dziecko potrzebuje psychologa? Od jakiego wieku warto się zgłaszać? Nie ma tutaj limitów, co oznacza, że na wizyty do psychologa dziecięcego przychodzą już rodzice z kilkumiesięcznymi dziećmi. Wszystko, co niepokoi opiekuna, odbiega od typowych zachowań dzieci w podobnym wieku, warto skonsultować. Nie oznacza, to oczywiście, że od razu będzie to objaw jakiegoś zaburzenia, część dzieci rozwija się nietypowo, czy zdecydowanie szybciej niż ich rówieśnicy. Taka konsultacja pozwoli lepiej zrozumieć swoje dziecko, jego potrzeby oraz da możliwość lepszego wspierania jego rozwoju. Rodzice zastanawiają się jednak nie tylko kiedy dziecko potrzebuje psychologa i od jakiego wieku dzieci mogą korzystać z takiej pomocy, ale też mają obawy co do tego, jaki będzie przebieg spotkania, jak się do niego przygotować, o co pyta psycholog dziecięcy. W niniejszym artykule rozwiewamy strach przed nieznanym. Jakie pytania zadaje psycholog dziecku? Jak wygląda wizyta u psychologa dziecięcego? Na te i inne pytania odpowiadamy poniżej. Pierwsze spotkanie Na pierwsze spotkanie u psychologa zapraszamy tylko rodziców lub opiekunów, bez dziecka. Jak wygląda wizyta? O co pyta psycholog dziecięcy? Specjalista przeprowadza szczegółowy wywiad – pyta o powód konsultacji, zdrowie dziecka, zauważone trudności. W przypadku przedszkolaków i dzieci szkolnych pytania mogą sięga zarówno przebiegu ciąży, porodu jak i zachowań we wczesnym dzieciństwie (np. jakości i ilości snu, spożywania pokarmów, zabaw). Ze względu na zakres pytań, bazujących na trudnościach lub deficytach dziecka, nie może być ono obecne na spotkaniu. Podczas pierwszego kontaktu psycholog stwarza możliwość i przestrzeń do swobodnej rozmowy na temat dziecka, jego trudności, ale także mocnych stron, zainteresowań i relacji z rówieśnikami. Na spotkanie warto przygotować posiadaną dokumentację dziecka: książeczkę zdrowia, notatki od nauczycieli, opinie specjalistyczne. Psycholog może poprosić o wypełnienie dodatkowych ankiet dotyczących rozwoju dziecka (w zależności od zgłaszanego problemu).Pierwsza wizyta trwa 50 minut, w jej trakcie psycholog: przeprowadza wywiad; wyznaczy liczbę kolejnych spotkań diagnostycznych lub konsultacyjnych; dobierze kluczowe narzędzia diagnostyczne; podpowie w jaki sposób przygotować dziecko na wizyty w gabinecie psychologicznym; przedstawi informacje organizacyjne (np. sposoby odwoływania wizyt). W przypadku potrzeby uzyskania pisemnej opinii psychologicznej, rodzic zgłasza ją na tym spotkaniu. Spotkania z dzieckiem Kolejnym krokiem są spotkania z dzieckiem. Jak wygląda wizyta? W zależności od wieku i sytuacji problemowej, konieczne są 2-3 spotkania, podczas których psycholog nawiązuje przyjazną relację z dzieckiem, dokonuje obserwacji, oraz dobiera testy diagnostyczne. Spotkania z reguły przypomina zabawy, gry, łamigłówki i są przeprowadzane w komfortowej atmosferze uwzględniającej potrzeby dziecka w zakresie poczucia bezpieczeństwa. Stosowane narzędzia diagnostyczne uwzględniają czynnik stresu wpływający na wyniki, a samo badanie przeprowadzane jest wówczas, gdy dziecko wyraża chęć do wchodzenia w interakcje z psychologiem, a poziom stresu jest minimalny. Psycholog dyskretnie notuje odpowiedzi dziecka, tak by zminimalizować poczucie oceny lub presji. Przebieg konsultacji z dzieckiem zależy od jego wieku, im młodsze dziecko, tym bardziej wizyta przypomina zwykłą zabawę, podczas której psycholog ma okazję obserwować typowe zachowania dziecka. Im starsze dziecko, tym coraz większą część wizyty poświęca się na rozmowę. Jakie pytania zadaje psycholog dziecku? Specjalista zachęca do opowiedzenia o sobie, o swoich zainteresowaniach, ulubionych zajęciach, kolegach, koleżankach, zmartwieniach. Pytania te nie są zadawane w sposób nachalny, dziecko jest zachęcane do odpowiedzi, ale nie zmuszane, może nie odpowiadać. Psycholog stara się znaleźć sposób na otworzenie się dziecka, czasami może zabrać to kilka spotkań. Podczas spotkań diagnostycznych z dzieckiem, rodzic przebywa w poczekalni. Po zakończeniu spotkania psycholog może zaprosić rodzica do gabinetu w celu krótkiego podsumowania zajęć. Pełne omówienie zajęć oraz przedstawienie wniosków z badania odbywa się na wizycie podsumowującej. Spotkanie podsumowujące Ostatnie spotkanie odbywa się tylko z rodzicami dziecka i ma na celu podsumowanie obserwacji lub przedstawienie diagnozy rozwojowej. Psycholog szczegółowo omawia wyniki diagnostyczne oraz przedstawia propozycje wsparcia. W zależności od rozpoznania, psycholog przedstawia: zalecenia dodatkowych badań specjalistycznych (np. konsultacja logopedyczna); skierowanie na terapię psychologiczną dziecka lub inną konieczną; skierowanie rodziców na konsultacje lub warsztaty wspierające kompetencje wychowawcze; wskazówki dotyczące wspierania rozwoju w środowisku domowym, przedszkolnym lub szkolnym. Najważniejsze, psycholog nie ocenia rodzica i nie rozlicza go ze stosowanych metod wychowawczych. Specjalista stara się wesprzeć opiekunów swoją wiedzą, doświadczeniem, tak by minimalizować stres rodzica, a tym samym umożliwić harmonijny rozwój relacji w całej rodzinie. Sprawdź: Konsultacje u psychologa dziecięcego
Z tego powodu wizyta u specjalisty może okazać się trafnym rozwiązaniem i pomocą jakiej szukasz. Pierwszy raz u psychologa. Wstępna wizyta u psychologa to tak zwana konsultacja psychologiczna, podczas której zbierany jest podstawowy zakres informacji na których podstawie zostaje postawiona początkowa diagnoza i dalszy kierunek terapii. Wizyta u psychologa jest często dla nas nową sytuacją, przed którą możemy odczuwać niepokój. -„Jak będzie wyglądała pierwsza wizyta? Co się wtedy mówi? Czego oczekuje psycholog od swojego klienta? Jak się do tego przygotować? Co będzie się działo na pierwszej wizycie? Czy psycholog potraktuje moje obawy poważnie? Czy nie wyśmieje moich lęków? Jaki będzie? Czy wzbudzi moje zaufanie? Czy można można mu wierzyć? Czy sobie poradzi z moim problemem? Czy będzie to długo trwało? Czy to da się wyleczyć??”- Pytań może nam się rodzic w głowie bez liku. Nowe sytuacje często nas niepokoją. Łatwiej nam się odnaleźć w sytuacji, którą już znamy. Jak wchodzimy do sklepu, wiemy czego się spodziewać. Na wizytę u psychologa nie mamy żadnego gotowego schematu. Stąd pytania i wątpliwości. Gdy szykujesz się na wizytę pamiętaj, że psycholog pracuje dla Ciebie i na Twoje zlecenie. Jest zobowiązany do tajemnicy, więc nie powie nikomu o Twoich problemach. Będzie starał Ci się pomóc. Jest przyzwyczajony do słuchania o problemach, więc pewnie Twoje go nie zanadto nie zdziwią, nie zbulwersują, ani nie wydają mu się za błahe. Nie ma zbyt małych problemów, jeśli Cie coś niepokoi, to potrzeba się tym zająć. To nie wielkość problemu decyduje czy wizyta jest konieczna, ale Twoje samopoczucie. Pamiętaj, że psycholog pracuje dla Ciebie, jednak będzie starał się przestrzegać w swojej pracy kodeksu etycznego i obowiązującego prawa. Tak więc nie wykona dla Ciebie czegoś, co je narusza (nie poświadczy nieprawdy, lub nie będzie badał osoby, która nie wyrazi na takie spotkanie zgody). Psycholog na pierwszym spotkaniu nie oczekuje od Ciebie konkretnych zachowań. Pierwsza wizyta jest konsultacją. Służy temu, by poznać sprawę i ustalić sposób poradzenia sobie i się na to umówić. Psycholog będzie słuchał o problemie, który Cię sprowadził, ale też będzie zdawał Ci pytania. Zapyta o Twoje oczekiwania względem niego, o to czego się spodziewasz po terapii i co chcesz dzięki niej osiągnąć. Pytania te służą temu, by jak najlepiej dobrać formę pomocy do klienta i problemu. Może też pytać Cię o tło problemu, o relacje rodzinne, sytuację w pracy itp… Często potrzeba na to więcej niż jedno spotkanie. Warto mówić prawdę, ale gdy na razie za trudno o czymś powiedzieć można to zaznaczyć. Psycholog powinien to uszanować. Nie będzie zmuszał do odpowiedzi. Zadawaj pytania, gdy masz wątpliwości, lub gdy coś Ci się nie podoba. Pamiętaj, że psycholog nie jest jasnowidzem. To co wie, wie to wie od Ciebie. Może się domyślać wielu rzeczy, ale nie ma co do nich pewności. Im bardziej się otworzysz, tym więcej będzie Ci mógł pomóc. Oczywiście nikt z racji zawodu, nie może sobie rościć sobie prawa do tego, by ufać mu bez zastrzeżeń. Na zaufanie trzeba zapracować. Daj więc czas sobie i jemu. Możesz przygotować się na pierwsze spotkanie i przemyśleć co przede wszystkim chcesz powiedzieć terapeucie, jednak jeżeli się nie przygotujesz i będziesz odpowiadać na pytania psychologa to wystarczy do rozpoczęcia terapii. Wybierz to co Ci lepiej pasuje. Po pierwszym spotkaniu możesz doświadczać różnych emocji. Może to być smutek, niepokój, radość, nadzieja, ciekawość, ponieważ rozmawiasz o sprawach szczególnie dla Ciebie ważnych. Często po spotkaniu możesz doświadczyć uczucia, że coś ważnego nie zostało poruszone. To nie możliwe, by wszystko powiedzieć na jednym spotkaniu. Nie warto go też przedłużać. Badania nie wykazują, by przedłużanie sesji służyło poprawie skuteczności. Więc nie złość się na terapeutę, który skończy na czas. Nie robi tego z wyrachowania lub obojętności. Warto umówić się na kolejną wizytę. Do tego czasu wszystko „ułoży się w głowie” i na kolejnej sesji zajmiemy się tym co najważniejsze. Ponadto, gdy powiemy obcej osobie, za dużo od razu możemy czuć się potem niezręcznie. Warto więc pracować systematycznie i „w swoim tempie”. Na pierwszej wizycie ustala się też częstotliwość spotkań w zależności od potrzeb klienta. Najczęściej spotkania odbywają się raz na tydzień. Rozmawia się też o przewidywanej długości terapii. Czasem psycholog i klient umawiają się na kilka spotkań, czasem na kilka miesięcy, ale może się zdarzyć, że nie określają konkretnie ile to potrwa. Nie ma sztywnych zasad. Decyzja zależy od tego czego potrzebuje osoba, która zgłasza się po pomoc i rodzaju terapii, którą zastosuje psycholog. Mam nadzieję, że te wyjaśnienia Cię nieco uspokoiły. Jeśli masz ochotę porozmawiać o swoim problemie umów się na wizytę do psychologa Agnieszka Idźkowska-Guz psycholog 3 grudnia 2014 Co zabrać ze sobą na badanie? Dowód osobisty lub paszport. Dokumentację medyczną, którą masz (oryginały dokumentów lub ich kopie potwierdzone za zgodność z oryginałem), jeżeli nie dołączyłeś jej do wniosku. Dodatkowo ZUS może pozyskać dokumentację medyczną z przebiegu Twojego leczenia. Jak wygląda pierwsza wizyta u psychologa? Pierwsza wizyta u psychologa zwykle budzi wiele obaw i wątpliwości. Czasem, aż trudno uwierzyć w to, że przed zasięgnięciem porady psychologa, wciąż pojawia się lęk o to, że zostaniemy naznaczeni piętnem osoby chorej psychicznie, zarówno w oczach swoich, jak i społeczeństwa, że nasze problemy są śmieszne. Podczas kiedy, zupełnie swobodnie mówimy o swoich problemach w gronie znajomych nie mając gwarancji na skuteczną pomoc, zupełnie nie przyjdzie nam do głowy, że to samo moglibyśmy opowiedzieć osobie, która uzyskała wykształcenie w tym kierunku, zna i pokaże nam mechanizmy naszego myślenia, pomoże skojarzyć nam stać się lepszym ekspertem od samego siebie. Praca psychologa to nie dawanie rad, pouczanie czy moralizowanie. To umiejętność zadawania pytań o miejsce w życiu, o relacje z innymi, z samym sobą. O to co sprawia, że nie czujemy się do końca komfortowo lub być może cierpimy z tego powodu, to pytania o cel do którego chcemy dojść i praca nad wspólnym zidentyfikowaniem tego co nam w tym przeszkadza. Psycholog pracuje wspólnie z nami na bazie swej wiedzy, doświadczenia i technik, które mogą przybliżyć nas do pożądanej zmiany. Jak wygląda relacja z psychologiem? Jest to – a raczej powinna być – relacja zupełnie niezwykła, nie da się jej porównać do żadnej innej, bo jest wyjątkowa. Nikt inny – nawet przyjaciel – nie jest wstanie być dla nas tak empatyczny, wyrozumiały i nastawiony tylko na nas. Nikt nie ma tyle uwagi i nieoceniającej życzliwości co dobry terapeuta czy psycholog. Nie jest to też relacja formalna, bo między terapeutą a jego pacjentem rodzi się więź, są w prawdziwym kontakcie. Relacja ta powinna być życzliwą formą zrozumienia, akceptacji i uszanowania ludzkiej, bardzo osobistej przestrzeni do której psycholog zostaje zaproszony. Ważne czynniki działające podczas kontaktu z psychologiem, to pozytywna i dająca wsparcie relacja, doświadczanie nadziei, ulgi, odreagowywanie, odczuwanie spadku napięcia, odczucie poczucie bezpieczeństwa, otrzymywanie informacji zwrotnych korygujące doświadczenia emocjonalne. Z jakimi problemami można zwrócić się do psychologa? Wiele osób wzbrania się przed wizytą u psychologa. Mimo problemów, z którymi się borykają, bardzo trudno im wykonać ten pierwszy krok. W krajach takich jak Niemcy czy chociażby Stany Zjednoczone wizyta u psychologa jest traktowana jako przejaw troski o samego siebie i o własne zdrowie. Każda osoba ma prawo, do bycia od czasu do czasu słabą, zagubioną i potrzebującą wsparcia innych. Do psychologa można zwrócić się z każdym problemem, którego rozwiązanie przekracza nasze zasoby i/lub wywołuje przez to nasze subiektywne cierpienie. Z przeżywanie w danym momencie życia sytuacji o charakterze nagłym, kryzysowym, codziennym funkcjonowaniem, relacjami z innymi ludźmi, odczuwaniem lęku, niepokoju, przygnębienia, problemów z mobilizacją do aktywności, poczuciem zmiany w zakresie własnego zachowania, doświadczaniem trudności w bardzo bliskich relacjach, występowaniem dolegliwości somatycznych, pojawieniem się zachowań, które trudno wytłumaczyć. Anna Proch-Lendzion Podstawowe badanie neurologiczne. Po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu z pacjentem neurolog wykonuje badanie fizykalne, polegające m.in. na sprawdzeniu prawidłowości odruchów neurologicznych, odczuć pacjenta i zdolności wykonywania określonych ruchów. Zależnie od celu badania neurolog wykonuje: Pierwsza wizyta u seksuologa dziecięcego. W przeciwieństwie do wielu innych rodzajów terapii, pierwsze wizyta u psychologa dziecięcego nie wymaga obecności dziecka. Jest to czas rozmowy lekarza z rodzicem, obojgiem rodziców lub opiekunem. Obecność dziecka podczas tej rozmowy mogłaby wręcz niekorzystnie wpłynąć na dziecko (które Otóż takim specjalistą możemy określić lekarza specjalistę psychiatrii dziecięcej, psychologa, jak i psychoterapeutę. Wracając do pytania. Z mojej perspektywy zdecydowanie należy informować pacjenta o wizycie, ale już w jakiej formie i na ile przed wizytą młody pacjent będzie poinformowany zależy od wielu czynników. Jak wygląda wizyta u psychologa dziecięcego? Kiedy iść z dzieckiem do psychologa? Rozważ wizytę u psychologa dziecięcego, kiedy zauważysz jedno lub kilka następujących objawów: zachowanie twojego […] czytaj więcej Wizyta u psychologa dziecięcego Dobrze jest zaplanować taką wizytę, kiedy planujemy separację lub rozwód, aby przygotować dziecko na to nietypowe wydarzenie. Warto jest słuchać osób z bliskiego otoczenia dziecka, jak nauczyciele czy rodzina, które widzą nietypowe zachowanie pociechy. W 2000 roku neurobiolog Eric Kandel otrzymał nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. Odkrył on neurologiczne mechanizmy pamięci i uznawany jest za człowieka, który “połączył mózg z psychiką”. Jest on także autorem słów: “psychoterapia jest biologicznym leczeniem, terapią mózgu. Powoduje trwałe, dające się zlokalizować OCIv.